De cryptomarkt reageerde wat nerveus toen bekend werd dat de Amerikaanse president Biden de komende weken komt met een executive order voor de regulering van de cryptomarkt als geheel. Ondertussen wordt er onder de oppervlakte al tijden een politiek spel gespeeld rond welke instanties macht krijgen over het deel van de cryptomarkt die als grootste bedreiging wordt gezien door de Amerikaanse regering: stablecoins. Volgens onderzoek van Decrypt zijn er signalen dat de grote Amerikaanse banken dit deel van de cryptomarkt toebedeeld krijgen. Het zou de regering meer macht geven over de cryptomarkt als geheel. Maar het gevecht is nog lang niet beslecht.

Volgens Decrypt is het plan van de Amerikaanse regering niet om de stablecoins de nek om te draaien maar om de meest brave jongetjes van de klas, zoals Circle en Paxos, onder de paraplu van het banksysteem te scharen en het andere cryptobedrijven, zoals Tether, moeilijk te maken. Decrypt: “Recente acties van regelgevers suggereren dat het plan al in werking is gezet. De vraag is nu of de crypto-industrie kan voorkomen dat ze in handen komt van dezelfde grote banken die ze wilde ontwrichten. “

Waarom regeringen het meest bang zijn voor stablecoins

Waarom worden stablecoins met argusogen bekeken door regeringen, meer dan bijvoorbeeld Bitcoin? Omdat stablecoins een belangrijk voordeel van crypto combineren met een voordeel van traditioneel geld. Het voordeel van crypto: snelle, wereldwijde betalingen waarvoor geen toestemming nodig is van een bank. Het voordeel dat stablecoins gemeen hebben met fiatgeld zoals dollars en euro’s: de koers fluctueert niet.

Die voordelen hebben de afgelopen twee jaar veel mensen over de streep getrokken. Op dit moment zijn er 170 miljard dollar aan ‘stables’ in omloop en dit aantal groeit explosief. Ter vergelijking: in het voorjaar van 2020 lag dit nog onder de 10 miljard. Waarom zou je geen stablecoins gebruiken als je daarmee je familie in pakweg Australië in een flits geld kan overmaken? Waarbij je als dikke bonus ook nog eens rente van 8% of meer trekt op je stablecointegoeden. Het probleem in de ogen van regeringen: als straks iedereen een flink deel van zijn geld steekt in stablecoins, dreigt de Amerikaanse Bank zijn grip te verliezen op de uitgifte van geld.

Geen wonder dus dat de wetgevers weten dat ze iets moeten met deze markt. Toen Facebook in 2019 zijn variant van een stablecoin wilde introduceren (Diem), werd het bedrijf teruggefloten. Cryptobedrijven die stablecoins uitgeven, zoals Tether (USDT) en Circle (USDC), worden gedoogd, maar hebben regelmatig te maken met de wetgever. Waarbij Circle de beste relaties heeft, terwijl Tether juist steeds onder het vergrootglas ligt.

Kapers op de kust

Nu het langzaamaan om echt groot geld begint te gaan, zijn er kapers op de kust. Banken zijn de partijen die van oudsher de toestemming hebben om geld te creëren, namelijk door de uitgifte van leningen. Bedrijven die stablecoins uitgeven, doen dat op een andere manier met, als het goed is, een-op-een onderpand. Een dienst die banken er graag bij zouden krijgen.

Het argument waarmee de overheid de regulering van stablecoins naar zich toe wil trekken, is dat de markt ‘systemisch belangrijk’ is. Problemen in de markt van stables zouden risico’s voor het hele financiële systeem met zich meebrengen. Dit argument doet het goed voor de bühne maar snijdt niet echt hout. Ten eerste is de markt nog relatief klein en ten tweede opereren stablecoins in het parallelle financiële systeem van crypto.

Hoe dan ook: door de markt van stablecoins aan de leiband te leggen, krijgt de regering enerzijds mogelijkheden voor belastingheffing en kan ze daarbij de groei van de cryptomarkt als geheel beteugelen. Want om te handelen in crypto, zijn stablecoins weliswaar niet onmisbaar maar wel erg handig. Je pakt winsten door koersstijgingen in stablecoins en ze kunnen bijvoorbeeld ook dienen als onderpand voor leningen in crypto.

Bedreiging of kans?

Het gevecht is begonnen maar de uitkomst is nog niet zeker. De crypto-industrie is weliswaar niet zo machtig als de traditionele banksector, maar heeft toch al voorstanders in allerlei lagen van de bevolking en ook het Amerikaanse Congres.

Een argument van politieke voorstanders van stablecoins is dat ze een nieuw gereedschap zijn om de status van de dollar als reservemunt van de wereld te promoten: verreweg het grootste deel van de stablecoins wereldwijd zijn dollar stablecoins. Daar komt bij dat de Amerikaanse regering enorm achterligt bij China in de creatie van een eigen digitale dollar (CBDC), wat je zou kunnen zien als een officiële stablecoin. Er zijn kortom net zo goed financiële belangen gediend bij het promoten van stablecoins als bij het onderdrukken ervan.

Los van de uitkomst van dit gevecht, hoeven we niet bang te zijn dat crypto’s ideaal van decentralisatie verstikt gaat worden door deze acties. De geest is uit de fles en geen enkele vorm van regulering krijgt 'm er weer in. Zo zijn er sinds een paar jaar gedecentraliseerde oftewel algoritmische stablecoins. Dat zijn stablecoins ‘zonder hoofdkantoor’, die als onderpand geen assets uit het tradiotionele systeem hebben, maar andere cryptomunten, op de blockchain. Een voorbeeld daarvan is Terra. Het zal vele malen moeilijker zijn om deze sterk groeiende sector van de stablecoinmarkt te beteugelen.

Maak je je zorgen om deze aankomende regelgeving? Besef dan dat de meeste beleggers een strenge regelgeving beter kunnen waarderen dan onduidelijke regelgeving. Veel institutionele beleggers zullen zich niet op een markt willen begeven die niet duidelijk gereguleerd is.