Robert Steinadler, één jaar geleden
Chris Larsen en Greenpeace werken op dit moment samen aan een campagne onder de titel “change the code, not the climate”. Mining verbruikt namelijk veel energie. Het enige wat je hiervoor nodig hebt is hardware en elektriciteit om deel te nemen. Veel critici hebben in het verleden hun zorgen geuit met betrekking tot de duurzaamheid van mining, omdat de consumptie in de loop van de tijd zal stijgen. Desondanks is Bitcoin niet alleen dé nummer 1 cryptovaluta van de wereld met betrekking tot de beurswaarde, maar ook door de grootte van de community die haar vertrouwen stelt in BTC.
Moeten we Bitcoin groen maken? En hoe kan deze taak worden volbracht?
Op haar website, vergelijkt de campagne het energieverbruik van het Bitcoin-netwerk met het verbruik van Zweden. Dit is niets nieuws. Soms is het Zweden, soms Nederland en soms Argentinië. Het roept niet alleen de vraag op of critici het verbruik van zowel Bitcoin als verschillende landen kunnen identificeren, maar het laat je ook denken over wat het betekent als het energieverbruik van jouw land nooit is vergeleken met dat van Bitcoin. Trouwens, het onderzoek dat wordt geciteerd door de website wijst er ook op dat het vergelijken van Bitcoin's consumptie met die van een land zeer misleidend kan zijn.
Het probleem is niet de consumptie. Consumptie is een kenmerk. Bitcoin is open, permissionless en censuurbestendig omdat niemand Proof of Work kan vervalsen. Proof of Stake bestaat al een tijdje, maar het valt nog te bezien of het dezelfde waarde creëert en veiligheid biedt.
Ethereum wisselt dit jaar van consensusmechanisme, waarschijnlijk deze zomer. Het zal de eerste grote blockchain zijn die van het ene consensusmodel naar het andere gaat. Zelfs als alles soepel zou verlopen, zal Proof of Stake niet dezelfde value proposition leveren als Proof of Work. Maar laten we omwille van Chris en Greenpeace eens kijken naar hoe ze dezelfde taak voor Bitcoin zouden willen bereiken.
Volgens de website komt het allemaal neer op ongeveer 30 mensen die kern maintainer of miner zijn of andere machtsposities binnen de branche hebben. Het is waar dat invloedrijke mensen met elkaar om de tafel kunnen gaan zitten om een oplossing te vinden en proberen om de Bitcoin community te overtuigen. Maar dat is nu precies het punt. Bitcoin werkt niet volgens een top-down model.
Het merendeel van de nodes zou een dergelijk voorstel moeten accepteren en het is zeer waarschijnlijk dat dit zou eindigen in een hard fork die het netwerk splitst. Waarom zou je instemmen met een drastische verandering die de kernwaarde van Bitcoin zou vernietigen? Dus, dit is niet alleen een verkeerde stelling over wie de leiding heeft, maar het negeert ook wat de meeste mensen zien als één van de belangrijkste kenmerken van Bitcoin.
Natuurlijk heeft iedereen de plicht om onze planeet te beschermen. De Bitcoin-industrie verschilt in dat opzicht niet veel van andere branches. Denk aan de staalindustrie of mobiele communicatie? En als je Netflix kijkt als je met de trein van je werk naar huis rijdt? Al deze dingen zijn niet nodig en verbruiken veel energie.
De oplossing is niet om met de vingers te wijzen en iets of iemand te vinden om de schuld te geven. Het is simpelweg noodzakelijk dat de mensheid kiest voor duurzame en schone energiebronnen. Bitcoin kan die missie zelfs ondersteunen door extra inkomsten te creëren voor beheerders van renewable energy sources, zoals dit voorbeeld uit Costa Rica laat zien.