Na een week van extreme chaos en pijn in de cryptomarkten lijkt het stof een klein beetje op te trekken. Maar een blik op je portfolio is nog steeds allerminst een fijn gevoel. Wat heeft tot dit bloedbad geleid? En is de bodem bereikt? We bekijken de historische parallellen.

De huidige paniek en razendsnelle koersval van 30.000 naar 17.000 dollar is even slikken. Maar bedenk dat deze gebeurtenis niet uniek is: in de geschiedenis van Bitcoin is iets dergelijks al minstens drie keer voorgekomen. De crashes van maart 2020 (8k naar 4k), november 2018 (6k naar 3k) en december 2013 - maart 2014 (1100 naar 400). Hoewel er geen garanties zijn, weten we dat de koers zich in al die gevallen hersteld heeft en op termijn nieuwe records bereikte.

Perfecte storm

Wat er nu aan de hand is, is een opeenvolging van ongunstige externe en interne problemen. De macro-economische omstandigheden zijn zeer ongunstig voor alle risicovolle beleggingen. Ook technologie-aandelen zijn het afgelopen halfjaar met tientallen procenten gedaald. Nu er onzekerheid is over inflatie, krap monetair beleid/hogere rentes en geopolitieke instabiliteit vluchten mensen in de dollar. Zo'n beetje elke andere bezitting daalt in waarde - en crypto het hardst.

Door deze harde waardedaling, kwamen er de afgelopen weken structurele problemen bloot te liggen in de cryptomarkt. Niet bij Bitcoin zelf - die trouwe vriend produceert nog keurig elke tien minuten een transactieblok - maar bij gecentraliseerde leenplatforms en hedge funds. Plotseling werd duidelijk dat deze met geleend geld posities hadden ingenomen die kwetsbaar waren geworden voor liquidatie. Mede door hun blootstelling aan het gecrashte Terra-ecosysteem van begin mei. Leenplatform Celsius was daarvan een voorbeeld. Her en der werden partijen gedwongen posities te verkopen. Het zorgde voor koersdaling en verdere onzekerheid: zullen er nog meer lijken uit de kast vallen?

Vergelijking met eerdere crashes

Deze koersdaling is weer anders dan de genoemde eerdere crypto crashes. In maart 2020 was het de economische paniek rond Covid. In 2013-2014 was het het falen van MtGox, toen de enige grootste Bitcoinbeurs. Nu gaat het dus mede om een nieuw soort falen, namelijk dat van institutionele spelers die onverantwoorde risico's hebben genomen. Dat is een griezelige en doet denken aan de wereldwijde financiële crisis van 2008, toen financiële instellingen onverantwoorde risico's hadden genomen, krediet aan elkaar bevroren en gered moesten worden door regeringen.

Het is niet duidelijk hoeveel lijken er nog uit de kast gaan vallen in cryptoland. Wel is duidelijk dat wat nu gebeurt in zekere zin louterend is: het is een bosbrand die de slechte spelers eruit filtert. Keerzijde is het imagoprobleem van crypto voor de buitenstaander: dat is er niet beter op geworden. De regulerende instanties slijpen hun messen - wat niet per se slecht is.

Is de bodem in zicht?

Is de bodem al geweest? Komt deze er snel aan? De timing van de bodem zal afhangen van de verandering bovengenoemde 'weersomstandigheden': wanneer de huidige periode van monetaire verkrapping over zijn hoogtepunt is, kunnen risicovolle beleggingen weer profiteren. En als het duidelijk is dat de bosbrand binnen crypto uitgewoed is, keert op dit vlak ook het vertrouwen weer terug.

Op een aantal andere punten zien we dat we nu dicht in de buurt van een bodem zitten - tenminste, als we afgaan op voorgaande crashes:

• Leedvermaak van tegenstanders van crypto: 'zie je wel, het is een ponzi, jullie gaan naar 0!'
• Een supernegatieve stemming op crypto Twitter: mensen maken elkaar en elkaars coins af, verhalen van mensen die alles verloren hebben, statements als: 'mij zie je niet meer terug, ik ben weg uit deze ellendige markt.'
• Na het instorten van beurzen, klinkt er een luide roep om regulering.
• Technische indicatoren staan op 'bodemstand', bijvoorbeeld de RSI op weekbasis: de mate waarin Bitcoin 'oversold' is, is vergelijkbaar met eerdere dieptepunten. Ook zitten we nu onder het 200 week voortschrijdend gemiddelde: dat gebeurt maar eens elke paar jaar.

Uiteraard weet niemand hoe laag de bodem precies zal zijn. De markten zijn in een chaotische fase beland en zekerheden zijn er niet. Je geld is nergens veilig.

Conclusie

Er zijn zoals gezegd aanwijzingen dat we in de buurt van de bodem zitten. Laat je niet in de war brengen door je slechte humeur: dat is vaak juist een indicatie dat het dal ongeveer bereikt is. Het gevoel van 'ik kap ermee' heeft zelfs een officiële benaming in financiële markten: capitulatie. Dat is de laatste paniekverkoop richting de bodem. (Omgekeerd is de euforie van een bull market ('we worden allemaal rijk!') een signaal dat de top nabij is.)

De kernvraag is of je gelooft in Bitcoin, Ethereum of andere projecten. Maken ze volgens jou een goede kans om blijvertjes te zijn? Dan rechtvaardigt dit misschien een investering, ongeacht de dagkoersen.