Erik Weijers, 2 jaar geleden
Het minen van bitcoin kost zoals bekend veel energie: de loeiende serverparken zijn een doorn in het oog voor veel mensen die geven om duurzaamheid. Maar er zijn tegenwoordig slimme manieren om bitcoin miners te koppelen aan bestaande industrieën en deze zelfs een zetje te geven richting duurzaamheid. Een Nederlands voorbeeld komt uit de glastuinbouw.
Nederlandse glastuinders zitten in een bijzondere positie. Ze hebben van de overheid de verplichting om vóór 2040 van het gas af te gaan. Maar hoe? Oplossingen zoals aardwarmte zijn niet op alle locaties een oplossing en veel glastuinbouwbedrijven hebben al warmte-krachtkoppelingen (WKK's). Die draaien op gas en leveren warmte voor de kas en CO2 voor de planten. De opgewekte elektriciteit wordt deels gebruikt voor verlichting maar dat neemt niet weg dat de elektriciteit voor een belangrijk deel een bijproduct is, dat zij aan het net terugleveren.
Het Nederlandse bedrijf Sustainable Data Farming (SDF) voegt bij de kas een ‘lus’ toe aan de WKK: de opgewekte elektriciteit wordt gebruikt om bitcoin miners te voorzien van energie. De warmte die bij het minen vrijkomt, heeft hier waarde: die gaat de kas in. Dit gebeurt door de apparatuur onder te dompelen in een bad met een zogenaamde diëlektrische vloeistof. Die wordt rondgepompt en geeft zijn warmte af via een warmtewisselaar. Dit zorgt volgens SDF voor een reductie van het gasverbruik van ongeveer 40%.
Mede-oprichter van SDF Jelmer ten Wolde was onlangs te gast bij het radioprogramma BNR CryptoCast, waar hij het proces uiteenzette: “Je zou de geminede Bitcoin kunnen zien als het bijproduct. Maar wel een groot deel van de omzet. Bij de huidige gasprijs komt ongeveer 55% van onze omzet uit bitcoin.” Uiteraard profiteert de tuinder hiervan: de miners renderen veel beter dan teruglevering aan het net.
Ten Wolde vervolgt met de uitleg dat de integratie van miners in gasaangedreven WKK’s een tussenstap kan zijn naar elektrische verwarming van de kassen. “Voor kleine en middelgrote tuinders is elektrische verwarming nu nog niet niet rendabel: de overheid stimuleert dat alleen voor bedrijven die 5 Megawatt of meer afnemen. Maar we verwachten op termijn een overcapaciteit aan duurzame productie van zon en wind. Dat betekent goedkopere stroom. Op dat punt kan elektrisch verwarmen haalbaar worden voor glastuinders. Tegen die tijd kunnen tuinders hun WKK afstoten en overgaan naar een kas die helemaal draait op elektriciteit, waarvan de warmte komt via bitcoinmining. Je kunt het zo zien: wij zorgen voor een brug naar een toekomstige energietransitie.”
Het Nederlandse initiatief heeft overigens ook een tegenhanger in Zweden, waar een kas verwarmd wordt door een luchtgekoeld datacentrum.
Een andere manier waarop bitcoin miners gekoppeld worden aan de traditionele energiemarkt, is op olievelden. Het bijproduct aardgas wordt daar normaal gesproken afgefakkeld maar kan ook gebruikt worden als input voor de servers. Dat komt neer op reductie van CO2-uitstoot van tientallen procenten.
In al deze gevallen fungeren de bitcoin mines als een soort subsidie op het afvangen van restenergie die anders (grotendeels) verloren zou gaan voor een bedrijf.
Lees meer over het energieverbruik van Bitcoin.