Erik Weijers, één jaar geleden
Met yield farming laat je je crypto voor je werken in de wereld van decentralized finance (defi). Net zoals dat vroeger kon op een traditionele spaarrekening. Ook in defi krijg je rente (yield) In ruil voor het parkeren van je geld.
Tot zover geen verschil. Maar in defi zijn de percentages hoger en is het proces meer gedecentraliseerd - en zo gecompliceerd als je het zelf wil maken. Daarbij komt dat iedereen werkt vanaf zijn eigen wallet (zoals MetaMask) en dat er geen helpdesk is die je even kunt bellen.
In defi zijn allerlei bancaire processen die normaal via een centrale instantie gaan, verspreid over gebruikers. Zijn het van oudsher banken die geld verdienen op het omwisselen van valuta - nu zijn het de gebruikers die hun kapitaal beschikbaar stellen voor transacties van anderen. De gebruikers worden daarvoor beloond. In defi wordt zo iedereen een marktmaker.
De deelnemers stoppen hun crypto bijvoorbeeld in potjes, die marktplaatsen creëren. Want voor een functionerend leen-, uitleen- en handelsplatform heb je kapitaal nodig. En dat kapitaal is in crypto verspreid over honderden verschillende munten. Maak kennis met: liquidity pools.
Stel, ik heb (het fictieve) YippieCoin gekocht en geloof in een lange en voorspoedige toekomst van die munt. In plaats van mijn YippieCoins simpelweg vast te houden, stop ik ze in een liquidity pool van een defi-protocol. Bijvoorbeeld in een pool waardoor mensen YippieCoin kunnen kopen met een stablecoin, laten we zeggen USDT. Dat is dus de YippieCoin/USDT liquidity pool: in feite een smart contract opgesteld in de programmeercode, waarin de coins vastgelegd zijn. In ruil voor de mogelijkheid die ik zo geef aan andere gebruikers om YippieCoin te kopen, lenen of uitlenen, krijg ik een beloning, uiteraard uitbetaald in crypto. Dat is een van de meerdere soorten opbrengsten (yield) in defi.
In de afbeelding hieronder zie je een deel van de liquidity pools van Trader Joe, een handelsplatform op Avalanche.
De eenvoudigste vorm van het verdienen van yield is het simpelweg ter beschikking stellen van je coins in een protocol als Aave of Compound. Je krijgt er rente voor terug, betaald in je eigen crypto. Heel makkelijk en de percentages zijn zoals gezegd hoger – dat is ook niet zo moeilijk – dan bij een traditionele renterekening. Wel fluctueren de percentages veel harder.
Maar als je echt wil farmen, ga je een stap verder. De echte farmers kiezen zorgvuldig een defi-protocol dat de hoogste percentages biedt op bepaalde liquidity pools. Zo’n protocol wil met percentages van tientallen procenten snel kapitaal aantrekken. De uitkering van de yield gaat in de eigen munten van het protocol in kwestie. Dat zijn zogenaamde governance tokens, die stemrecht geven in het protocol. Bij Compound, een pionier op dit gebied, is dat de munt COMP. Dat de uitkering in de eigen munt van het protocol gaat, is een manier voor het nieuwe defi platform om een soort van aandeelhouderschap te verspreiden onder de gebruikers en een community van de grond te krijgen. De farmers op hun beurt hopen dat de waarde van deze nieuwe munten omhooggaat. Zij zijn dan de eersten die de munten in hun bezit hebben: deze zijn in dit vroege stadium nog niet te koop op gecentraliseerde handelsplatforms als Coinbase, FTX of LiteBit.
Omdat de echte farmer elk beetje kapitaal aan het werk wil zetten, zal hij ook proberen om deze rente in de vorm van governance tokens te gelde te maken. Bijvoorbeeld door ze te stallen bij een ander protocol en in ruil daarvoor weer een andere governance token uitgekeerd te krijgen. Enzovoort en zo verder…
Sommige defi-liefhebbers vinden dit nog niet ver genoeg gaan en betalen hoge rentepercentages om meer te lenen, zolang ze er maar de governance token van het protocol in kwestie voor terugkrijgen. Dit ook weer in de hoop dat de nieuwe munt veel harder omhooggaat in prijs dan de rente die ze betalen.
In de wereld van yield farming kunnen gebruikers het zo ingewikkeld en lucratief proberen te maken als ze maar willen – met uiteraard de risico’s die daarbij komen kijken. Bijvoorbeeld door hefboomwerking (leverage) te gebruiken van het stapelen van lening op lening. Dat werkt in yield farming als volgt: gebruikers plaatsen hun coins als onderpand om andere crypto te lenen. Die andere crypto zetten ze op hun beurt weer in als onderpand voor een andere lening, etcetera. Dit zorgt voor een keten van token-opbrengsten. Maar als de koersen dramatisch dalen, stort het kaartenhuis in elkaar.
Het aantal protocols en combinatie van strategieën is enorm. Vandaar de term defi degenerate (degen), oftewel defi malloot. Speciaal in het leven geroepen voor farmers die helemaal verslaafd zijn. Voor de wat passievere investeerders zijn er daarom applicaties bedacht om het bepalen van een farming-strategie uit te besteden. Zo heeft Yearn Finance zogenaamde Vaults voor dit doel.
Enkele platforms voor yield farming die al een paar jaar onverminderd populair zijn, zijn Uniswap, Pancakeswap, Curve Finance en Aave.
Het grootste risico van de beginnende farmer is dat hij strategieën gaat uitproberen die hem boven zijn pet gaan, zoals het bovengenoemde leverage. Los daarvan is het stallen van duizenden dollars of meer aan crypto in Metamask of een vergelijkbare app een risico. Dit zijn gewoon browserextensies die vatbaar zijn voor hacks. Daarbij: als je de seed phrase verliest en je wachtwoord vergeten bent, ben je je geld kwijt. Dat is misschien wel het grootste risico: je eigen mismanagement.
Een tricky financieel-technisch obstakel, ook voor de meer gevorderden, is het verschijnsel van impermanent loss. Dat is het verlies van je inleg in een pool ten opzichte van als je er niets mee gedaan had. Impermanent loss betekent zoiets als ‘ongerealiseerd verlies’. Maar op het moment dat je je kapitaal uit de pool trekt, is het maar al te reëel. Impermanent loss treedt op bij hevige koersschommelingen. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met de liquidity pool van ETH en USDC als ETH hard in waarde stijgt? Dan moet er ETH verkocht worden voor USDC om de verhouding goed te houden. Als je later je ETH en USDC uit de pool haalt, krijg je dus in dit voorbeeld minder ETH en meer USDC terug dan je erin gestopt had. Je hebt wel winst gemaakt, mede door de rente, maar misschien minder dan als je je ETH niet in de pool gestopt had.
Nog afgezien van dit praktische probleem zijn er systemische risico’s. Zeker beginnende defi protocollen zijn nog niet gehard door de strijd. Ze zijn na een relatief korte testfase uitgerold en in feite schietschijven voor hackers. Het gebeurt dan ook af en toe dat fondsen gestolen worden. Weliswaar worden de gebruikers wanneer mogelijk schadeloosgesteld door de geldschieters achter het protocol: het geeft toch een apart gevoel.
Dit alles gezegd hebbende: defi is een geweldige speeltuin om eens te ervaren wat het is om market maker te zijn. Het is weer een nieuwe manier waarop de belofte van crypto ‘Be your own bank’ vorm krijgt. Zolang je de risico’s van yield farming accepteert, kan je ook een mooie oogst wachten.