Zeker in een bearmarkt is het humeur van crypto-investeerders wat minder. Niet zelden vliegen ze elkaar in de haren. De Bitcoin maximalisten, de harde kern van Bitcoin-verdedigers, gaan hierin het verst. Maar wat is dit Bitcoin maximalisme eigenlijk? Pete Rizzo stelde een test voor.

Bij de meest fervente aanhangers van Bitcoin heeft hun houding religieuze trekken. Andere kampen worden aangevallen ('alle andere munten zijn oplichterij/shitcoins') en afvalligen worden met pek en veren uit de gemeenschap verbannen - een voorbeeld hiervan was de 'ex-communicatie' van Nic Carter. De mensen in dit kamp worden ook wel de toxi-maxi's genoemd. Voorbeelden ervan zijn Max Keiser, Cory Klippsten en Saifedean Ammous.

Dit klinkt als niet zo'n gezonde cultuur. Ook staan de toxi-maxi's bekend om hun afkeer van de natiestaat en hun vaak aparte dieetopvattingen (Google maar en verbaas je). Maar voordat je denkt: wat een idioten... er is ook iets voor te zeggen dat deze maximalisten een soort verdedigingslinie vormen om Bitcoin. En dat ze vaak terecht waarschuwen tegen oplichterij.

Zelfs Vitalik Buterin, nota bene oprichter van een 'concurrent', pleitte voor Bitcoin maximalisme - alhoewel het opmerkelijk was dat hij zijn betoog publiceerde op 1 april... Zijn redenering: Bitcoin overleeft niet alleen door zijn sterke technische ontwerp maar ook door de cultuur van ‘evangelisten’ en verdedigers: maximalisten dus. Zij zorgen ervoor dat niemand rommelt met het ontwerp. Conservatisme en intolerantie zijn hier volgens hem ook een kracht.

De Bitcoin maximalisme-test van Pete Rizzo

Pete Rizzo is een redacteur van Bitcoin Magazine en cryptobeurs Kraken. Hij stelde negen vragen op. Je antwoorden zeggen opgeteld iets zeggen over je status als Bitcoin maxi.

Ik geloof in...

1. De toewijding om Bitcoin te beschermen voor toekomstige generaties. Deze toewijding zou dan voort moeten komen uit de overtuiging dat Bitcoin het énige alternatief is tegen door de staat gecontroleerd geld.
2. Het streven om de Bitcoin-software te gebruiken: door zelf een node te draaien en anderen daartoe aan te zetten, blijft Bitcoin gedecentraliseerd en goed publiek te auditen.
3. Het streven om softwarewijzigingen te vertragen en alle gebruikers stemrechten te geven. Voortkomend uit het idee dat Bitcoin het eindpunt van een evolutie is van digitaal geld. Bitcoin is 'af'
4. Een toewijding aan het bouwen van diensten op Bitcoin. Dit in plaats van de neiging van mensen om hun Bitcoin in bewaring te geven aan derde partijen.
5. Een toewijding om Bitcoin zoveel mogelijk te gebruiken: bijvoorbeeld door lokale winkels te stimuleren om Bitcoin te accepteren.
6. Een streven om censuur en surveillance te weerstaan: een voorbeeld hiervan is verzet tegen crypto-bedrijven die te veel data van gebruikers verzamelen en 'blockchain detective' bedrijven als Chainalysis.
7. Een toewijding om Bitcoin mining op alle mogelijke manieren te ondersteunen: proof-of-work is het enige nuttige consensusmechanisme en daarom moet mining blijven bestaan als gezonde industrie.
8. Een toewijding aan crypto-minimalisme: Bitcoin is de enige relevante crypto. Alle andere crypto dienen hooguit als leermiddel om Bitcoin beter te maken.
9. Een streven om Bitcoin voor iedereen open te houden: iedereen ter wereld zou welkom moeten zijn om Bitcoin te gebruiken.

De score
Hoe scoor jij? Misschien ben je het met sommige vragen eens en met andere niet. Dit laat zien dat Bitcoin maximalisme een spectrum is.

Maximalisme op bepaalde principes?

Door na te denken over dergelijke vragen rijst er misschien een inzicht. Namelijk, dat waar je in gelooft niet gebonden is aan een munt maar aan een paar principes. Dat is althans het standpunt van Bitcoin- en crypto educator van het eerste uur Andreas Antonopoulos. Hij splitst de voordelen van verschillende crypto-projecten in zeven onderliggende principes:

• Revolutionary
• Immutable
• Public
• Collaborative
• Open
• Resistant
• Decentralized

Deze principes somt hij op in het acronym ripcord: volgens Antonopoulos zou je een cryptoproject moeten scoren op deze criteria om een idee te krijgen in hoeverre het een nuttige bijdrage is.